Curacao, Cartagena, Medellin, Salento

Zooo het wordt geloof ik tijd voor een nieuw verslag.... De overgebleven reistijd wordt steeds korter, dus ik heb ook steeds korter de tijd om te typen blijkt ......

Het laatste verslag was door Peewee, een van de meiden waarvan ik afscheid nam in Curacao. Ik moet zeggen, het was echt weer ff wennen zonder ze, ik heb jullie gemist! Waar ik eerst stiekem een beetje moest wennen om rekening met iemand te houden, moest ik nu ineens weer wennen aan het alleen zijn....

Op de dag dat zij vertrokken heb ik nog lekker ff wat rondgehangen bij Jan Thiel en voor 5u een taxi besteld, aangeraden door Anne die ook door hem was weggebracht.Mr Max kwam echter niet opdagen, hij bleek (nadat ik hem belde toen hij er om kwart over vijf nog niet was) op het vliegveld op iemand te staan wachten die vertraging had.. Doodleuk zei hij, ga anders ff naar Zanzibar, naar de zonsondergang kijken dan haal ik je daarna wel op. Ha ha zonsondergang was pas over 2 uur, ik zat al met mn spullen bij de receptie bij Papagayo en ik wilde niet in het donker aankomen bij mijn nieuwe verblijf.Gelukkig bleek er iemand van Papagayo die kant op te moeten en mocht ik meerijden. Super lief! Dus, van mn luxe Papagay resort, naar mn basic hostel op een dorm. Oei dat was wel ff wennen. Gelukkig bleken er leuke mensen te zitten, naast ook wat oude mannen waarvan ik niet heb kunnen doorgronden waarom ze eigenlijk daar zaten.... Anyway op een nieuwe date hoefde ik gelukkig niet lang te wachten, want zowel de meiden van het hostel gingen op pad als Toine (een vriend van vroeger) was in de buurt en vroeg wat ik aan het doen was. Toine is me op komen halen en samen zijn we Willemstad ingegaan. Waar bleek dat ik als een blok voor Toine viel... ha ha letterlijk dan he, ik flikkerde keihard van een niet zooo hoog ingeschatte stoep af, met als resultaat een bloedende knie. Goed bezig.... Gelukkig bleek een taxi chauffeur die me had zien gaan een pleister te hebben en was de schade snel onder controle. Na een beetje rondgelopen te hebben zijn we de groep van Toine op gaan zoeken en hebben we ff een drankje gedaan bij Saint tropez, een super mooie bar aan het water. Daarna nog ff naar een andere kroeg gegaan. Althans, Toine was er ff want die naaide er al snel tussenuit onder het mom jetlag.... De meiden van het hostel bleken ook in de kroeg te zijn en al snel hadden we een heleboel nieuwe vrienden gemaakt en eindigde de avond laat en met een broodje frikandel met mayo. Vraag me niet hoe, dat weet ik niet precies meer....

De volgende dag met lichte hoofdpijn opgestaan en besloten Willemstad te gaan verkennen.Eerst zat ik bij het strand, maar nu op loopafstand van Willemstad, dus was leuk om daar rond te kijken. Leuk ook om wat anders te zien dan alle toeristen en dat daar toch echt gewoon mensen wonen en dat er spaans gesproken wordt... In de stad zijn allerlei leuke tentjes en ook best leuke winkels dus ik heb me prima vermaakt. En dan zaterdagavond... Zanzibar! Wat mij betreft zijn Zanzibar en Cabana echt de leukste feestjes en gelukkig hadden de meiden van het hostel een huurauto dus konden we erheen. Leuke tijd gehad en zoals de weken daarvoor lekker rondgefladderd. Leuke, mooie mannen op Curacao, helaas alleen veel bezet....niet dat dat voor hen uitmaakt geloof ik, maar toch. Dus vooral bij gezellig kletsen gehouden en dansen uiteraard. Deze keer speelde er een band die veel bachata en merengue speeld. Heerlijk met de voetjes in het zand dansen! DeVenezulaan die we hadden meegenomen uit het hostel kon er geen genoeg van krijgen,dus er moest op tijd ook een rondje gelopen worden om hem te ontlopen ha ha..

Zondag ben ik ff het centrum in geweest want daar was een groot festival gaande. FF naar Ephrem J gegaan die ging optreden. Daarna naar Mambo beach geweest om lekker uit te rusten en te zonnen. Man, man wa is dat toeristisch zeg. Ik voelde me daar echt niet op mijn gemak. Die prijzen ook van het eten, ik val zowat van mn stoel na mijn Colombia tijd. Heel erg duur. Maar ja, ik heb mn tijd uiteraard volgemaakt met wat zonnen, rondlopen en eten en daarna terug naar het hostel gegaan. S avonds nog ff naar Wet and Wild, maar dat was echt helemaal niks. Ik had ze al gewaarschuwd, want de vorige keer was het ook niet echt wat, maar ja we gave it a try.....

Tja en toen was het maandag en toen kreeg ik de kriebels... Ik had Curacao eigenlijk wel een beetje gezien. Zon, strand, feestjes, toeristen. Ik had heimwee naar Colombia. Die nacht had ik ook al niet zo goed geslapen omdat ik me niet lekker voelde en dat in combinatie met mn heimwee naar Colombia maakte het niet zo een goede dag voor mij. Wat resulteerde in tranen, het bellen van vriendinnen en het overwegen van andere opties. Zo besloot ik om te gaan kijken of ik mijn ticket voor de donderdagavond kon omboeken naar eerder. Maar helaas, alle vluchten vol.... F#c). Duss...wat nu? Mezelf niet aanstellen en gewoon nog een aantal dagen in Curacao blijven? Waarom niet, iedereen vindt Curacao toch leuk, waarom ben ik zo aan het zeiken? Of toch...omboeken ook al kost me dat ongeveer een rib uit mijn lijf en een week eten in Colombia. Na lang wikken en wegen en een discussie met mezelf over of ik me aan het aanstellen was of niet, besloot ik na wat goede adviezen (thanks voor het luisteren naar mijn geklaag mensen!) mijn ticket om te boeken en die avond te vliegen naar Colombia. Zodra ik het geboekt had..... alleen maar opluchting. Tjee wat kan het toch lastig zijn om een keuze te maken..... gevoel of verstand te volgen,etc. Once again.... een les.... Ik wou mooie les typen, maar ik vond er niks moois aan.

Maar... ik moest dus als de sodemieter mn spullen gaan pakken want die avond vertrok ik naar Barranquila. Chris,een jongen van mn hostel ging ook, dus ik kon ook nog eens mooi samenreizen. Ideaal. Met Insel Air, altijd een feest, altijd vertraging, dus dan is wat gezelschap wel fijn. Op het vliegveld ontmoetten we Rose, een Nederlandse wonend in Curacao. Met zijn 3en mochten we de mooie incheckprocedure van Insel Air ondergaan (1 medewerker voor alle mensen die incheckten). Na 2 uur waren we dus eindelijk ingecheckt...en... net 5 minuten te laat voor wat te eten want de keuken was net gesloten. Grrrrr.... Zoals het Insel Air betaamt ging de vlucht uiteraard niet op tijd, tot twee keer toe werd tie vertraagd en volgens mij na 2 of 2,5 uur vertraging mochten we uiteindelijk instappen. Voor een vlucht van een uurtje naar Barranquila. Hadden we wel mooi de tijd om een hotel te boeken, ja een hotel deze keer en we troffen het goed in een oud koloniaal huis waar we de nacht doorbrachten.... Het had goedkoper kunnen zijn om een kamer te delen, maar dat zag ik toch niet echt zitten dus heerlijk languit geslapen in mijn mega bed in mijn mega kamer in het heerlijke hotel. De volgende ochtend hebben we de bus naar Cartagena genomen. Ik ging op weg naar een hostel en Chris naar een hotel. Ik bleek weer echt een heerlijk hostel te hebben.Alle kamers kwamen uit op een patio en op de patio verzamelde iedereen om gezellig te kletsen, te eten en te drinken. Ook de leukste kroegen en wat leuke eettentjes zaten in de buurt, dus ideaal!

Tja over Cartagena kan ik het heeeeel lang hebben,want ik vond het heerlijk daar. Ik zou daar echt heel graag nog een keer naar teruggaan, ook daar was de tijd te kort. Maar, Cartagena kort samengevat: heerlijke mooie oude stad met heel veel sfeer, heerlijk eten (beste ceviche en gebakken vis ever gegeten), het stappen was echt top, de aquardiente was lekker, de mensen in het hostel en van Cartagena zelf waren leuk, een leuke colombiaan ontmoet waar ik nu spaans mee kan oefenen..... bijna ideaal! Maar.... klein manco... het is daar zo heeeeet. Ik wilde gewoon niet voor 12u mn hostel uit. Ok, ok, misschien kwam dat ook een beetje door het stappen...maar ik had zoveel moeite met mn airco verlaten omdat het daar zo warm is.... En....de stranden zijn een drama met alle verkopers die daar rondlopen en iedere minuut een andere verkoper iets in je oren gilt... Dusss. dat ik wel echt minder.... O vergeet ik toch gewoon de zonsondergang te noemen bij Cafe del Mar en het heerlijke terras in het oude centrum waar een soort van clown rondloopt die steeds mensen nadoet die voorbij lopen. Ik heb zooo gelachen. Echt voor herhaling vatbaar dus. Daar trouwens nog twee avonden met Chris afgesproken om samen te eten, was gezellig!

Na Cartagena stond Medellin op het menu.Jaa Medellin en vliegen met Viva Colombia... ha ha check de fb foto van het mooie personeel van Viva Colombia. Ik ben blij dat ik a.s. vrijdag weer met ze mag vliegen hihi. In Medellin had ik een wat rustiger hostel geboekt, ff bijkomen van Cartagena. Nou dat is zeker gelukt. Ik bleek een dorm te hebben met slechts 1 persoon erin en in de mannendorm was ook maar 1 persoon. Het hostel bleek een familiebedrijf te zijn waar de familie ook woont,dus prima voor mn spaans. Bij binnenkomst onmoette ik meteen Luis,een portugees die daar al een paar weken rondhangt. Hij heeft mij meteen op sleeptouw genomen om Poblado te laten zien, super leuk! Langs de parken gelopen, ff samen geluncht en een drankje gehaald bij winkel en opgedronkenin het park. Die avond heb ik afgesproken met Rose die ik op het vliegveld in Curacao ontmoet had. Zij was ondertussen al in Medellin en ging naar de Fiesta de Luz, super mooi (zie fotos) en gezellig daar rondgelopen. Omdat het kerstavond was en de colombianen dan allemaal bij hun familie eten, was er veel dicht. Dus zijn we maar ff (ja Kelly, hier komt tie...) naar de Happy Buddha gegaan. Gringo heaven ha ha sjezus, de gemiddelde leeftijd was daar denk ik 23 op zn hoogst, de muziek was drama en er was niks Colombiaans aan.... Ha ha maar de cocktails waren lekker en de italianen die Rose en haar vriendin hadden ontmoet kwamen daar ook heen dus hebben samen kerstavond gevierd.

De volgende dag had ik als plan Medellin in te gaan, maar op de een of andere manier is het er niet van gekomen. Had een beetje een luie dag en weinig zin om actief te zijn. Het weer voelde met me mee want het begon ontzettend hard te regenen. Dus lekker in het hostel gebleven en samen met Luis een film gekeken. Best relaxt zon rustdagje. S avonds nog wel ff op pad gegaan, ik wilde mn nieuwe hostel voor woensdag ff bekijken dus zijn we daarheen gelopen en hebben we op de weg daarheen wat gegeten.Daarna nog een drankje gedaan met Rose en haar vriendin en nog wat gekletst met nieuwe gasten in het hostel. De volgende dag besloot ik de bus te pakken naar Salento, een klein dorpje midden in de zona cafetera en bekend om de Cocora de Valle. De busrit bleek een beetje tegen te vallen qua uren: 6,5 uur one way! Maar ik moet zeggen, het was het waard! Gister hier aangekomen. Echt een heerlijk dorpje met een super fijne sfeer. Heel ouderwets, ze rijden hier veel op paarden, er lopen mannen met ponchos en cowboyhoeden rond, ze gebruiken nog de ouderwetse kar om dingen te vervoeren, de paarden brengen de verse melk de berg op (zie foto). S avond verzamelen de mensen zich op het plein, iedereen groet elkaar hier, maakt een praatje en ook hier (jeaah frederiek ik heb weer een dorpje gevonden) lijkt de mobiele telefoon nog niet veel gebruikt te worden. Mensen hebben echt contact en echt aandacht voor elkaar, heerlijk! Grappig is dat ik weer alleen in een dorm zat hier. Alhoewel Colombia echt wel toeristischer is dan ik dacht, blijkt dit vooral in de grote steden zo te zijn. Daar is het altijd druk met toeristen en zijn de hostels vol. Maar de wat kleinere plekken waar ver voor gereisd moet worden lijken te worden overgeslagen. Ha ha vind ik niet erg, want vind het heerlijk zo. Al heb ik me wel naar een gemengde dorm laten verplaatsen zodat ik niet alleen sliep, want dat was dan wel weer heel saai.... Vandaag een hike gedaan in de Cocora de Valle. Bij aankomst hier kwam ik Steve tegen en die gaf aan wel mee op pad te willen. Hij blijkt een goede hiker te zijn en hiket bijna iedere dag in Canada... Hm ik heb hem dus wel even gewaarschuwd dat ik een ander tempo zal hebben.

Op het dorpsplein moet je dan een Willy (is een open jeep) aanhouden en daarin zittend of staand achterop wordt je naar boven gebracht. In Guatemala al wel eens gedaan, maar maakt het niet minder leuk om achter op de jeep staand door de natuur te rijden!

Qua hiken had ik er een beetje een hard hoofd in, maar het ging eigenlijk prima. Steve was super relaxt en wachtte STEEDS op mij. Ik moet bekennen dat ik wel ff moest terugdenken aan het fietsavontuur met de Amerikaan en mij nu de Amerikaan voelde... Hij vond namelijk dat het niet echt een hike was, maar meer een wandeling. Ik voelde me potjandorie net een berggeit met al dat geklim, gespring over water, gewiebel over niet al te goed gebouwde bruggen en laten we de boomstronken die in het water lagen en waar je op moest balanceren om aan de overkant te komen niet vergeten. Had ik al gezegd dat het hoogste punt op 2400 meter ligt en dat dat ook iets doet met je conditie cq beenspieren? Al met al probeer ik eigenlijk te zeggen, ik was kapot. Of nee, ben kapot. Maar... het was super mooi en zeker de moeite waard. Zo mooi die natuur daar! Als een echte hiker (Elke waar was je nou?!) heeft Steve onze wandel/hike tijd getimed (die hij bij iedere stop ook stilzette) en hebben we 4,5 uur gehiked.

Oo ik hoop dat ik morgen mn bed nog uitkan. Ik zal wel moeten want om 8u vertrekt mijn bus naar Medellin....Ik heb tijdens de busreis wifi dus ik probeer dan ff de fotos erbij te zetten. Nu ff geen zin meer in, ik wil mn bed in!

Morgen als het goed is op tijd terug voor een feestje bij Club Envy en daarna nog twee dagen in Medellin, Vrijdag vlieg ik naar Cartagena, waar ik 1 nachtje slaap en dan voor 3 nachten naar Casa en el Agua vertrek! Time flies, daarna nog maar een weekje zonnen in Santa Marta en dan zit het avontuur er alweer op.....