Cali!

Cali!

Na een kleine discussie met de chauffeur in Cali... (ik gaf een max bedrag aan wat ik wilde betalen, wat meneer niet zo leuk vond en een discussie in het spaans daarover begon. Ah ja we zijn in het midden uitgekomen en ik kwam bij mijn hostel terecht. Een heerlijk hostel! Schoon, goed geregeld, een fijne kamer, fijne buitenruimte met grote bar, een zwembad om af te koelen, allemaal leuke mensen en ..... laten we de danslessen niet vergeten!


Ik geloof dat ik een klein stukje van mn hart verloren heb aan Cali. Ik ken het gevoel nog van Salta, Argentinie... Alleen hier, Cali de hoofdstad van de salsa! Verliefd geworden op de danscultuur, de mensen, de warmte. Ook al is de danscultuur dan salsa en ook al is het f*#&%ng moeilijke salsa die hier vooral gedanst wordt. Cali waar je na 0 lessen de club in gaat s avonds en toch de hele avond danst, omdat alle mannen je gewoon komen halen. De salsa choke, of hoe dat ding ook heet! 1 iemand begint voorin de club met allerlei moves. Alle andere mensen verzamelen zich achter hem of haar en doen hem na. Uiteindelijk eindigend in een soort van flash mob met zn allen, en een ieniminie feestje. Me gusta mucho

Cali waar je na 1 les de club in gaat en weer de hele avond danst en het steeds een beetje beter gaat... Waar we de laatste avond dansen eindigden in een groot feest waar de salsa even vervangen werd voor reggae en reggaeton en iedereen helemaal los ging. Waar een kring gevormd werd in de club waar in het midden om en om gebatteld werd. Tussen jong en oud, groot en klein, man en vrouw. Meedoen was geen keuze ha ha. Ik kreeg de partner van iemand in mn schoenen geschoven om zo ver mogelijk al dansend met hem richting de grond te gaan, muy abajo si si. Waar de avond eindigde met een stoel in het midden van de zaal waar iedereen zijn moment kreeg (lees: werd opgedragen) om te shinen. Wat een heerlijke avond, wat een heerlijke mensen.


Ooo ik wou dat ik langer had kunnen blijven! Hm misschien ga ik nog wel terug.


En dan heb ik het nog niet eens gehad over Angelica en Manuel. De zus en zwager van Carolina. Zij waren zo lief om mij een hele dag mee op sleeptouw te nemen om hun Cali te laten zien. Ze hebben me met de auto een tour door de stad gegeven, de berg op zodat ik Cali van bovenaf kon zien. Maar ook de berg op naar de Rio Pance. Waar de mensen uit Cali als het warm is heen vluchten om af te koelen, te picknicken, te relaxen. Ze namen me mee uit lunchen en lieten me allerlei typische colombiaanse gerechten proeven. Die porties hier, echt niet normaal (zie foto). Ook lieten ze me het minder mooie deel van Cali zien, het uber uber drukke centrum van Cali. Vol met marktkraampjes, mensen, luide muziek, omroepers. Wow wat een hectiek en wat een indrukken. Maar... we waren daar ook met een reden...... met een doel.... met een missie..... voor nr 1 op mn lijst van te kopen souvenirs..... dansschoenen! En ja hoor, missie geslaagd, zie foto!! Zo blij als een klein kind ben ik met mijn zilveren glitter cinderella muiltjes. En ze lopen en dansen nog heerlijk ook! Om ze meteen te testen ben ik die avond met Manuel naar een bachata groepsles geweest van een dansschool die hij kende. Geheel in het spaans, dus ook daar een extra uitdaging. Maar wat was het leuk! En wat is het heerlijk om bachata te dansen. Trouwens bijna heel de dag met Manuel en Angelica ook spaans gesproken, ja ja het wordt nog eens wat...


Een klein minpuntje van Cali is dat ze zo fan zijn van salsa, dat ze weigeren om andere muziek te draaien. Ik noem maar iets, bachata bijvoorbeeld ;-). Zelfs na een pruillipje bij de dj is me dat in de avond niet gelukt. Hij keek me aan alsof ik hem iets heel raars vroeg en was niet van zijn beslissing af te brengen. Beetje jammer. Maar ok, ik pas me aan. Pas me aan als in, ik laat me door allerlei colombianen allerlei kanten opsturen in de salsa... en ik probeer het zo goed mogelijk bij te houden. Het is potjandorie een hele sport op dat tempo dat ze hier dansen. Om de locals iets beter te kunnen volgen toch maar drie lessen genomen. Twee prive lessen (waarvan ik er 1 stiekem de helft bachata van heb gedaan, ik kon het niet laten en ik moet toch ooit die body roll leren!) en 1 groepsles in het hostel. Allen waren killing, maar tegelijkertijd zo leuk! De prive lessen waren vooral erg afzien. Ze hebben om te beginnen al 5 basics bij de salsa en een aantal ervan zijn zo snel dat ik mijn eigen benen bijna niet bij kan houden.. Het is zo snel dat ik denk dat het bijna onder topsport valt, maar nee volgens de colombianen eerder onder kunst. Anyway, mijn kleren slaan er serieus gewoon wit van uit en waar ik vroeger onder de douche na het voetballen het zout proefde wat ik van mn gezicht afspoelde, heb ik nu hetzelfde na een salsa les, laat staan na een salsa avond! Maar, de lessen en het harde werken werpen zo hun vruchten af. Als ik met iemand dans die me goed kan leiden dan kan ik al best een aardig eindje komen en ziet het er (denk ik) best nog ok uit. Wil niet zeggen dat ik regelmatig nog verstrikt kom te zitten, maar dat terzijde.


Ha ha over verstrikt komen te zitten, de groepsles! Zelfde tempo als de prive les, maar dan in een groep met veel mensen en mensen die niet kunnen dansen, waaronder ook nog een paar nederlandse gasten. Ik geloof dat ze na de (ubersnelle, moet ik toegeven) warming up al waren afgehaakt. Maar dat was nog los en daarna kwamen de figuren met een partner.... Ha ha nou lang verhaal kort...Hilarische taferelen met vertwijfelde, verbaasde gezichten en mensen die met elkaar in de knoop zaten en steeds weer kwamen. Goed dus voor zowel de gewone spieren als de lachspieren.


Maar, ik moet toegeven. Deze zelfde gasten stonden s avonds in de club best hun mannetje. Al was het dan wel na een fles Aguardiente en wat shotjes Tequila. Ze stonden er. Op de dansvloer. En ze lieten zich niet kennen of van de wijs brengen door de Colombiaanse vrouwen. Ze deden best goed mee! Ha ha de volgende ochtend iets minder toen ik ze bij het onbijt gebogen en gebroken aan zag komen lopen, maar dat mag de pret niet drukken en was na een herstelbiertje ook zo weer bijgetrokken geloof ik.


Maar ja, Cali dus. De salsa hoofdstad, de heerlijke warme zomeravonden, stapavonden, de heerlijke temperatuur. Bleken ze ook nog een FOOD tour te hebbne. 1 groot feest, 2,5u slenteren door Cali en de markt van Cali en zoooveel proeven. Van drankjes tot vlees, ceviche en natuurlijk het vele gekke fruit van Cali. Ik kan helaas niet meer terughalen wat ik allemaal op heb, maar het was echt een super leuke tour waarin we zoveel geproefd hebben. 1 ding is me zeker wel bijgebleven: een fruitsoort die naar zweetvoeten stonk en al niet veel beter proefde. Iehh.


Hm de foodtour en de dag met Manuel en Angelica waren overigens ook de enige momenten dat ik foto s heb gemaakt in Cali! Jammer, maar het is in Cali helaas niet zo veilig om met dure (of in mijn geval eerder duur uitziende dan dure) spullen rond te lopen. Dus alleen wat geld in de zak, geen telefoon, geen camera en geen sieraden en dergelijke. Beetje jammer, want ook alleen over straat heb ik toch maar overgeslagen. Mijn 3e dag in Cali is er een meisje van het hostel midden op de dag overvallen. Gelukkig waren er genoeg leuke mensen in het hostel dus er was altijd wel iemand te paaien als je ergens heen wilde. Maar helaas dus weinig fotos voor jullie en voor mij alleen beelden in mn hoofd. Maar stiekem, zit Cali denk ik ook een beetje in mn hart.....


Cali is calling -- listen en watch this song!
https://www.youtube.com/watch?v=7KxkMLAZlzw&spfreload=5