Bogota

Zo tijd voor het eerste echte bericht uit Colombia! Hier alles ok, nieuws van de week is hier uiteraard het neergestortte vliegtuig naar Medellin. Verschrikkelijk!

Op het vliegveld in New Ark kwam ik een jongen tegen die een noodlanding had moeten maken omdat iemand in het vliegtuig een hartstilstand kreeg en overleed. Iehh. Bleek dat er ook geen plek was in het vliegtuig om het lichaam ergens te leggen. De overleden man werd dus in het gangpad gelegd. De jongen zat op het vliegveld aan de borrel voor de schrik en had in totaal 6u in het vliegtuig moeten wachten na de noodlanding.

Tjee wat een verhalen. Ik mag dus zeker niet klagen. Ik zat op de 1e vlucht in het midden van 2 andere solo reizigers. Vooral met de Amerikaan naast me heb ik me prima vermaakt. Omdat hij ook een overstap had op Newark hebben we daar samen nog even bar gehangen. Best vol te houden ... Raar vliegveld trouwens, New Ark. Iedere tafel bij iedere bar, of restaurant heeft een tablet waar je je bestelling op doet. Je rekent verplicht af met dat ding, met je creditcard. Gelukkig komt nog wel een echte ober het brengen voor dat vleugje menselijke contact :)
Mijn aansluitende vlucht had wat vertraging, maar haalde het gelukkig met het vliegen weer in. Op het vliegveld mijn 1e nr gescoord, van een behulpzaam meisje dan, maar ok. Echt opvallend hoe behulpzaam die Colombianen zijn, maar daarover later meer.

Het hostel waar ik zat (Cranky croc) was echt heerlijk. Een fijne, schone kamer, leuke mensen en top locatie. Mijn eerste indruk van Bogota was vooral luidruchtig. De eerste ochtend ben ik zelf even op het gemakje rond gaan lopen om wat sfeer(nee geen coke) op te snuiven. "s Middags op pad geweest met een aantal mensen van het hostel en Freddy, de local guide. Toen een betere indruk gekregen van de hoofdstad, de inwoners, de geschiedenis en de lekkernijen. Zo gingen we koffie proeven van de allerbeste Colombiaanse bonen (tinto, een soort waterige variant en naar mijn mening niet te drinken, bah). Ook moest het drankje van Colombia geprobeerd worden, Chicha. Een of ander gefermenteerd maisdrankje wat volgens de gids erg populair is. Oeh nou het rook naar overgeefsel en het smaakte... niet veel beter.

De vraag is, of het een goed idee was om zowel de koffie als de chicha te proeven, terwijl mijn maag nog niet helemaal ok was na de buikgriep. Een rommel in mijn maag gaf tijdens de tour al het antwoord. Gelukkig gingen we nog wat eten proeven en kon ik de wc invluchten. Net op tijd zag ik dat er geen wc papier is. Alleen een teiltje met water en een sponsje.. God mag weten waarvoor.. Dus de wc uitgegaan en gevraagd of er wc papier was. Dit hadden ze niet. Mijn vertwijfelde (of wanhopige?) blik zorgde er gelukkig wel voor dat ze met een optie B kwam. Een servetje..1 servetje. Zo subtiel mogelijk (als mogelijk in een eettent vol met Colombianen die nieuwsgierig een gringo observeren) probeer ik haar duidelijk te maken dat 1 servetje niet genoeg gaat zijn. Waardoor ik er met veel pijn en moeite 2 extra krijg. Dusss daar moest ik het mee doen. Nog steeds vraag ik me af waar dat bakje water met sponsje voor was?

Ondertussen was de rest van de groep al aan het proeven geslagen. Wat niet erg was, want ze hadden gelukkig een stukje bewaard van de vettige proefdingen. Een of andere broodbal met vlees erin en een soort gefrituurde deegkaasstengel. Ik heb na een mini hapje de rest terug aan Freddy gegeven...

Daarna nog Tejo gespeeld, de colombiaanse sport blijkbaar. Het houdt in dat je een metalen schijf op afstand op een ring probeert te werpen die in de klei is gestoken met daarop een kleine explosieve lading. Wanneer je raak gooit, hoor je dat vanzelf. Best leuk om een keer te doen. Ik heb niet mijn roeping ermee gemist bleek.

S Avonds kwam het spontane idee op om met een aantal mensen van het hostel op stap te gaan. We eindigdenin een Karaoke bar met een fles Aguardiente (lokale sterke drank) en hebben daar meteen vrienden gemaakt met de Colombianen. Ons team bestaande uit Australie,Engeland, Nieuw Zeeland, Curacao en Nederland deed het best goed. Was een avond om met een grote glimlach aan terug te denken!

De dag erna ben ik samen met een meisje uit het hostel op Street Art Tour gegaan en daarna naar het niet te missen goudmuseum. Beiden waren interessant, maar de Street Art Tour toch wel het meest. Super indrukwekkend al die streetart, de verhalen erachter etc. Het gekke is dat het me nu pas opvalt hoeveel streetart er is, het blijkt maar weer dat waar je focus op ligt, het meeste opvalt. Het einde van mijn reis zal ik ook nog even in Bogota zijn en ik ben zeker van plan om daar nog wat rond te gaan dwalen voor meer streetart.

Ronddwalen gaat overigens prima overdag. Mezelf proberen voor te doen als niet toerist heeft geen nut, de blonde haren, witte huid en blauwe ogen worden van verre gezien en toegejuicht, gesproken en gefloten. Alsof je de hele dag sjans hebt ha ha. S Avonds is er een ander Bogota. Aan de ene kant wordt het gezelliger, er komen meer mensen op straat, er wordt volop gekletst en gezellig gedronken. Maar er komen ook wat meer schimmige figuren op straat en de politie is een stuk minder aanwezig dan overdag. S Avonds dus niet alleen op pad, maar vanuit het hostel is dat ook bijna geen optie omdat er eigenlijk altijd wel mensen zijn om bij aan te haken of die bij jou aanhaken.

De avond voordat ik zou vertrekken was er een stapavond met zo'n bus met keiharde muziek en onbeperkte rum. Die rijdt je dan heen en terug naar de discotheek. Met mijn maag die van slag was en de reisdag voor de boeg heb ik die maar verstandig overgeslagen... Er komt nog genoeg stappen aan straks in het Caribische gebied! Mijn reis gaat naar Neiva, een beet je luxe met het vliegtuig, maar ik zag het echt niet zitten met de nachtbus... Dus lekker relaxt naar het vliegtuig en drie kwartier vligen ipv 7u in de bus zitten. Next stop is dus Neiva voor een sleepover waarna ik de bus pak naar San Agustin voor het archeologische park.